Conte di Cavour-klasse

Conte di Cavour-klasse
Conte di Cavour
Geschiedenis
Kiellegging	1910
Tewaterlating	1911
In dienst	1914-1915
Algemene kenmerken
Lengte	bij bouw: 168,9 - 176,1 meter na verbouwing: 168,9 – 186,4 meter
Breedte	28,0 meter
Diepgang	bij bouw: 9,4 meter na verbouwing: 10,4 meter
Deplacement	bij bouw: 23.088 ton (standaard) 25.086 ton (geladen) na verbouwing: 28.800 ton (standaard) 29.100 (geladen)
Voortstuwing en vermogen	bij bouw: 20 stoomketels 31.000 pk (23.000 kW) vier schroeven na verbouwing: 8 stoomketels 93.000 pk (69.000 kW) twee schroeven
Vaart	bij bouw: 21,5 knopen 40 km/u na verbouwing: 28 knopen 53 km/u
Bereik	bij bouw 4.800 zeemijl bij 10 knopen na verbouwing: 3.100 zeemijl bij 20 knopen
Bemanning	bij bouw: 1.900 na verbouwing: 1.236
Bewapening	bij bouw: 13x 305/46mm-kanonnen 18x 120/50mm 22x 76/50mm 3x 450mm-torpedobuizen na verbouwing: 10x 320/44mm-kanonnen 12x 120/50mm 8x 100/47mm 8x 37/54mm 12x 20/65mm
Bepantsering	bij bouw: verticaal: max 280 mm horizontaal: max 111 mm na verbouwing: verticaal: max 280 mm horizontaal: max 135 mm
Portaal    Maritiem

De Italiaanse Conte di Cavour-klasse bestond uit drie slagschepen, de Conte di Cavour, Giulio Cesare en Leonardo da Vinci. De schepen werden gebouwd tussen 1910 en 1915. De Leonardo da Vinci ging ten onder tijdens de Eerste Wereldoorlog. De overige twee slagschepen werden in de jaren dertig aanzienlijk verbouwd en hebben ook tijdens de Tweede Wereldoorlog dienstgedaan bij de Regia Marina. De Conte di Cavour werd de slag van Tarente op 12 november geraakt door een Engelse torpedo en is gezonken. Zij werd gelicht, maar heeft geen bijdrage meer geleverd aan de strijd. De Giulio Cesare werd na de oorlog aan de Sovjet-Unie overgedragen als onderdeel van de herstelbetalingen. Onder de naam Novorossiysk kwam zij in de vaart, maar zonk in 1955 door een ontploffing. Hierbij verloren meer dan 600 Russische opvarenden het leven.